کیومرث هاشمی که اخیرا با تصویب هیات وزیران به پست معاون وزیر ارتقا یافته در باره وقفهای که در اجرای ورزش صبحگاهی با ضرباهنگ باستانی ایجاد شده گفت: اجرای ورزش صبحگاهی با ضرباهنگ ورزش باستانی و سرود ملی در معاونت تربیت بدنی و سلامت نهایی شده و از سال تحصیلی آینده در مدارس کشور اجرا خواهد شد. البته وی پیش از این با هدف ایجاد شور و نشاط در بین دانشآموزان برخی رشتههای ورزشی مانند ژیمناستیک که افزون بر فضای مناسب ورزشی به مربی مجرب، امکانات و تجهیزات خاص نیاز دارد را در دوره ابتدایی «اجباری» کرده است.
خلف وعده
اوایل مهر ماه 89 قائممقام وزیر آموزش و پرورش (معاون کنونی) در امور تربیت بدنی از طنینانداز شدن صدای ضرب زورخانه در مدارس کشور، طی یکی دو ماه خبر داد. هاشمی، هدف از این کار را ایجاد سلامتی و شادابی در دانشآموزان و توسعه ورزش اصیل و سنتی زورخانهای در سطح جامعه بیان کرد و افزود: ورزش صبحگاهی به دوصورت در مدارس اجرا میشود که یکی از این برنامههای صبحگاهی در قالب ورزش باستانی است. وی اظهار کرد: با توافقهایی که با انجمن ورزش باستانی صورت گرفته، این ورزش در مدت 10دقیقه در ورزش صبحگاهی دانشآموزان گنجانده میشود.
جالب آنکه آموزش و پرورش اوایل مهرماه سال گذشته رسما اعلام کرد که آیین افتتاحیه ورزش باستانی با حضور وزیر آموزش و پرورش از 10مهرماه در برخی از مدارس تهران آغاز خواهد شد. البته این آیین همزمان بود با مطرح شدن استیضاح حاجیبابایی در مجلس. این همزمانی موجب شد هیچیک از مقامات آموزش و پرورش در این آیین شرکت نکنند و آیین ورزش باستانی نیز به نرمش دانشآموزان تبدیل شود.
نخستین خلف وعده آموزش و پرورش با انجام نشدن آیین افتتاحیه اجرای ورزش باستانی در سال 89 در مدارس کلید خورد و هیچ مسئولی در آموزش و پرورش حاضر نشد در این باره توضیح بدهد.
مبارزه با انحرافات اجتماعی
پس از این ماجرا وزیر آموزش و پرورش بهمنماه سال 89 اعلام کرد: مبارزه با انحرافات اجتماعی این نیست که بهطور مستقیم با انحرافات مقابله شود و باید بهطور غیرمستقیم به مقابله پرداخت. حمیدرضا حاجیبابایی گفت: بهطور مثال ما بهدنبال این هستیم که ضرباهنگی برای ورزش صبحگاهی مدارس با ضرباهنگ زورخانهای طراحی کنیم تا به وسیله آن غرور ملی دانشآموزان شکوفا شود. به هر روی غرور ملی دانشآموزان هنوز شکوفا نشده و به گفته معاون تربیت بدنی وزیر آموزش و پرورش قرار است از سال تحصیلی آینده شکوفا شود، البته شاید کمی دیر باشد ولی از اینکه هرگز شکوفا نشود بهتر است.
طرحهایی که فقط روی کاغذ میمانند
تاریخ گواه است که کارهای دستوری بهویژه در بحث آموزش و پرورش نتایج خوب و مثبتی در پی نداشته است. طراحان و ستادنشینان روی کاغذ برنامههای خود را بیش از 75 درصد موفق ارزیابی میکنند اما اینکه در عمل تا چه حد موفقیتآمیز باشد، معمولا ارزیابی نمیشود.
به یاد داریم که هاشمی، معاون وزیر آموزش و پرورش، چند ماه پس از حضورش در این دستگاه با پذیرش تلویحی بهکما رفتن ورزش مدارس، در سنندج اعلام کرد: نگاه این وزارتخانه به ورزش در مدارس نگاهی سلامتنگر به دانشآموزان از طریق احیای زنگ ورزش و نهادینهکردن آن در مدارس است.
وی در توجیه راهاندازی مدارس فوتبال گفت: عدمتاکتیکپذیری از ضعفهای عمده فوتبالیستهای ایرانی است که با آموزش دانشآموزان میتوان آنها را از سنین پایه، تاکتیکپذیر بار آورد و فوتبال را از بههمریختگی فعلی نجات داد.به هر روی یادآوری میکنیم ورزش، نیاز ضروری دانشآموزان و تربیت بدون کلام است. رساندن دانشآموز به آمادگی جسمانی لازم، یکی از مهمترین وظایف تربیتبدنی مدارس است که اساس این کار در برنامهریزیها شکل میگیرد.
براساس آمار 70درصد دانشآموزان ایرانی از دستکم یک مشکل نارسایی قامتی رنج میبرند و بهتر است همزمان با احیای ورزش در مدارس، دانشآموزانی که ناهنجاریهای جسمانی دارند شناسایی و به مراکز تندرستی (که متأسفانه فعلا آنها تعطیل شدهاند) راهنمایی شوند. البته اکنون نیز زنگ ورزش در تقویم آموزشی گنجانده شده اما در اغلب مواقع بهدلیل بیتوجهی مسئولان آموزش و پرورش به اهمیت زنگ ورزش، ساعت ورزش به کلاسهای جبرانی و فوقبرنامه اختصاص مییابد و هنوز «ورزش» جایگاهی در برنامه درسی دانشآموزان ندارد.